تحقیق درباره ی آتشفشان
مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
تحقیق درباره ی آتشفشان را از این سایت دریافت کنید.
آتشفشان
آتشفشان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها آتشفشان (ابهام‌زدایی) را ببینید.
فوران آتشفشان بالای روستا، نقاشی گواش
آتشفِشان روزنه‌ای در سطح زمین است که در زمان فعالیت، سنگ‌های گداخته به بیرون پرت می‌کند، بسیار داغ است، بوی بدی دارد و خاکستر و گازهای درون زمین، از آن به بیرون فوران می‌کنند. فعالیت آتشفشانی با برون‌افکنی سنگ‌های مذاب، با گذشت زمان، باعث پیدایش کوه‌های آتشفشانی بر سطح زمین شده‌است. آتشفشانها معمولاً در نقاطی یافت می‌شوند که صفحه‌های سخت پوسته زمین‌ساخت، همگرا یا واگرایی دارند. هر آتشفشان سه قسمت اصلی دارد:دهانه: قله آتشفشان است.
اتاقک مواد مذاب و داغ آتش فشان: محلی که مواد مذاب قبل از فوران آن جا جمع می‌شود.
مجرای مرکزی: محل اتصال اتاقک به دهان آتشفشان است.
درون زمین، تودهٔ سنگ‌های آذرین با حرارت بسیار زیاد (حدود ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد و بیشتر) وجود دارد که ماگما (تَفتال) نامیده می‌شود. ماگما، با رسیدن به سطح زمین، سرد و جامد شده و گُدازه نامیده می‌شود که این فرایند باعث تشکیل آتشفشان می‌شود. در ماگما و گدازه، حباب‌های گاز وجود دارد که در زمان فوران باعث انفجار می‌شود.[۱]
بروز آتشفشان، تأثیراتی به همراه دارد (که دراز مدت یا کوتاه مدت هستند).
یکی از آن‌ها، تغییر آب‌وهوا است. فوران آتشفشان می‌تواند باعث بارش برف و ایجاد رعد و برق شود. آتشفشانها می‌توانند تأثیراتی درازمدت در وضعیت آب و هوا ایجاد کنند. از طرفی، گدازه‌هایی که سریع حرکت می‌کنند، می‌توانند باعث مرگ انسان‌ها شوند؛ چون خاکستر حاصل از بروز آتشفشان، تنفس را دشوار می‌کند.[۲]
بزرگ‌ترین آتشفشان‌های فعال کرهٔ زمین[ویرایش]
اوخوس دل سالادو واقع در مرز شیلی و آرژانتین بلندترین آتشفشان جهان است.[۳]
بزرگ‌ترین آتشفشان کره زمین، ماونا لوا نام دارد که بخشی از جزایر هاوایی را تشکیل می‌دهد. محیط قاعده مخروط این آتشفشان ۶۰۰ کیلومتر] و قله آن نسبت به کف اقیانوس آرام که آن را احاطه کرده‌است ۱۰ کیلومتر ارتفاع دارد. این آتشفشان، همراه با سایر قسمت‌های جزایر هاوایی، نشان‌دهندهٔ موادی هستند که به وسیله فوران‌هایی که از یک میلیون سال پیش تاکنون ادامه داشته‌اند، شکل گرفته‌اند.
سایر آتشفشان‌های مطرح کره زمین عبارتند از:
ساختار آتشفشان: valign="top" style="text-align:right" ۱. اتاقک ماگما (تفتالی)۲. سنگ بستر ۳. مجرا ۴. پایه ۵. آذرین‌لایه ۶. مجرای فرعی
۷. لایه‌های خاکستر فوران‌شده
۸. گُرده ۹. لایه‌های گدازه
۱۰. گلو ۱۱. مخروط انگلی ۱۲. جریان گدازه‌ای ۱۳. دودکش ۱۴. دهانه ۱۵. ابر خاکستر آتشفشان وزوو آتشفشان مونالوآ آتشفشان پله آتشفشان بزیمیانی
آتشفشان پاری کوتین در مکزیک
آتشفشان سنت هلن
بزرگ‌ترین آتشفشان کشف شده توسط بشر[ویرایش]
نگاره‌ای از کوه‌های آتشفشانی در جزیره گیلی (en) در اندونزی.
بزرگ‌ترین آتشفشانی که تاکنون به وسیله بشر کشف شده‌است، الیمپوس مونز یا کوه المپوس نام دارد که در سیاره بهرام واقع است. شواهد به دست آمده از طریق عکسبرداری‌های سفینهٔ فضایی مارینر ۹ نشان می‌دهد که ارتفاع این آتشفشان احتمالاً ۲۳ کیلومتر بوده و کالدرای آن نیز ۶۵ کیلومتر عرض دارد.
گونه‌های آتشفشانها[ویرایش]
قله آتشفشان اساریچیو که در جزیره‌های کوریل روسیه قرار دارد. این تصویر توسط یک ماهواره گرفته شده‌است.
گونه‌های آتشفشانها:
آتشفشان‌های نقطه‌ای که مواد گداخته از یک محل بیرون می‌آید (آتشفشان نوع مرکزی).
آتشفشان‌های شکافی یا خطی که فوران آن در امتداد یک شکاف صورت می‌گیرد.
انواع آتشفشان‌های نقطه‌ای عبارتند از:
آتشفشان‌های نوع هاوایی یا سپری
آتشفشان‌های نوع استرومبولی
آتشفشان‌های پرکابی آتشفشان‌های نوع پله
آتشفشان‌های نوع ولکانو
انواع آتشفشان‌های شکافی یا خطی عبارت اند از:
فوران‌های خطی غیر انفجاری
فوران‌های خطی انفجاری
فوران[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فوران وولکانو
وزوو از معروف‌ترین آتشفشان‌های جهان در ایتالیا
نوع ماگمای درون زمین می‌تواند آتشفشان‌های متفاوت ایجاد کند. اگر ماگما کاملاً رقیق باشد، گاز درون آن به آسانی رها می‌شود و در نتیجه انفجاری صورت نمی‌گیرد. به این ترتیب از کوه، فقط ماگما بیرون می‌آید و در کناره‌ها جریان می‌یابد؛ مثل آتشفشان‌هایی در هاوایی و کوه «اتنا». اگر ماگما غلیظ و چسبناک باشد، گاز درونش به آسانی رها نمیشود و در نتیجه انفجار صورت می‌گیرد.[۲]
علوم مرتبط با آتشفشان‌شناسی[ویرایش]
تامو ماسیف بزرگ‌ترین آتشفشان زمین[۴]
آتشفشان چیست
آتشفشان پدیده‌ای زمین شناسی است که در نقاط مختلف جهان رخ می‌دهد. در حال حاضر بیش از ۵۰۰ آتشفشان فعال در جهان وجود دارند که ممکن است فوران کنند. - کجارو
خانهگردشگریآموزش
آتشفشان چیست و چگونه به وجود می آید؟
مینا بهزادی‌منش
چهار شنبه، ۱۵ تیر ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۰۴
اشتراک گذاری
آتشفشان پدیده‌ای زمین‌شناسان است که در نقاط مختلف جهان رخ می‌دهد. آتشفشان در کنار خرابی‌های زیاد آثار مثبتی نیز برای کره زمین دارد.
نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۹/۱۱/۱۳ منتشر شده و در تاریخ ۱۴۰۱/۰۴/۰۸ به‌روزرسانی شده است.پدیده آتشفشان در طول سالیان دراز از عمر کره زمین، همواره به وقوع پیوسته است. آتشفشان بر اثر تغییر در لایه‌های زیرین نزدیک به پوسته زمین و عوامل خارجی رخ می‌دهد. دانشمندان با بررسی نقاط مستعد فوران آتشفشان در جهان، موفق به شناسایی مراکز فعال آتشفشانی شده‌اند؛ گرچه پیش‌بینی وقوع آتشفشان امکان‌پذیر نیست.
اگر به دانستنی‌هایی درباره پدیده آتشفشان و چرایی آن علاقه دارید، با ما همراه شوید. در این مقاله ما اطلاعات قابل‌توجهی درباره آتشفشان ارائه می‌دهیم و به معرفی فعال‌ترین آتشفشان‌های ایران و جهان خواهیم پرداخت.
آنچه میخواهید درباره آتشفشان بدانید:
آتشفشان چیست و چگونه به وجود می‌آید؟
آتشفشان چگونه فوران می‌کند؟
انواع آتشفشان
آتشفشان چگونه فعال می‌شود؟
آتشفشان های ایران
آتشفشان های فعال جهان
آتشفشان چیست و چگونه به وجود می‌آید؟
آتشفشان پدیده‌ای در حوزه علم زمین‌شناسی است که در زبان ساده می‌توان آن را فوران توده‌های مذاب از حفره‌های سطح زمین دانست. کره زمین در ابتدا کره‌ای گداخته بوده است و در طول سال‌هایی که از عمر آن می‌گذرد، پوسته بیرونی به لایه‌ای سخت تبدیل شده و بر اثر عبور مواد مذاب از منافذ، بخش‌هایی از این پوسته سوراخ شده و مواد مذاب داخل آن به سطح زمین رسیده است. در هر پدیده آتشفشان، مخلوطی از سنگ‌های آتشفشانی، گازهای درون زمین و خاکستر به سطح زمین فوران می‌کنند. آتشفشانها در حالت کلی در مناطقی از زمین که پوسته سخت آن حالت فرورفته یا برآمده داشته باشند رخ می‌دهد و کوه‌های آتشفشانی نیز به همین ترتیب در طول زمان با انباشت مواد مذاب سرد شده به وجود آمده‌اند.
آتشفشان در تعریف علمی، یک ساختمان زمین‌شناسی است که مواد مذاب درون زمین از طریق آن به پوسته بیرونی و سطح زمین می‌رسند. انباشت مواد گداخته هسته زمین که شامل گاز، مایع و جامد هستند در یک منطقه سبب ایجاد کوه آتشفشانی می‌شود. در هر نقطه از زمین که به‌لحاظ ساختار، پوسته برای فوران آتشفشان مناسب باشد نیز کوه‌های آتشفشانی تشکیل می‌شوند.
ساختمان آتشفشان شامل دودکش، دهانه انفجاری و مخروط آتشفشانی می‌شود. بسته به‌شدت انفجار آتشفشان، قطر دهانه متفاوت است و مواد فورانی نیز شکل مخروط آتشفشانی را تعیین می‌کنند. فوران آتشفشان شامل ماگما، لاوا یا گدازه و سنگ‌های آتشفشانی می‌شوند. ماگما داغ، سیال و سیلیکاتی است و ماده اصلی سازنده سنگ‌ها به شمار می‌رود. سنگ‌های آتشفشانی پس از افتادن روی سطح زمین به سرعت سرد می‌شوند. سنگ‌های اطراف کوه آتشفشان ساختار شیشه‌ای دارند و از انواع سنگ‌های ریزدانه هستند.
از مهم‌ترین آثار فوران آتشفشانها می‌توان به تشکیل چشمه‌های آبگرم اشاره کرد. آب‌های سطحی و زیرزمینی پس از برخورد با سنگ‌های داغ، گرم شده و وارد چرخه آب می‌شوند. این روند در اطراف کوه‌های آتشفشانی چشمه‌های آبگرم را ایجاد می‌کند. از دیگر آثار فوران آتشفشانها می‌توان به تغییر کوتاه مدت آب و هوایی در جهان اشاره کرد. پس از هر بار آتشفشان، کره زمین کاهش دمای ملموسی را تجربه می‌کند، اما مرگ و میر انسان‌ها و جانوران و تخریب ساختمان‌ها و سازه‌ها از آثار مخرب فوران آتشفشانها هستند.
با کمک سایر رشته‌های علمی و مطالعه بر پدیده آتشفشان، می‌توان پیشگویی‌های نسبی درباره احتمال فعال شدن کوه‌های آتشفشانی خاموش به دست آورد. آتشفشان پدیده‌ای جهانی به شمار می‌رود و در سایر کرات منظومه شمسی نیز اتفاق می‌افتد.
آتشفشان چگونه فوران می‌کند؟
فوران آتشفشان زمانی رخ می‌دهد که فشار گازها و گدازه‌های هسته زمین بالا می‌رود و با پرتاب گازهای سمی، خاکستر و سنگ همراه است. فوران می‌تواند به‌صورت انفجاری عظیم یا خفیف باشد. گاهی بر اثر شدت انفجار حاصل از فوران آتشفشان در اطراف کوه، سونامی، زمین‌لرزه یا سیلاب‌های شدید رخ می‌دهد. بارش باران‌های اسیدی نیز از پیامدهای فوران آتشفشان به شمار می‌رود.
دسته‌بندی آتشفشانها بر اساس شکل دهانه آتشفشان، محل قرار گرفتن آن، شکل و نوع مخروط آتشفشانی انجام می‌شود. شدت فوران آتشفشانها به نوع ترکیب عناصر موجود در گداخته و گازها مربوط می‌شود. سنگ‌های آتشفشانی نیز انواع متفاوتی دارند. عناصر تشکیل دهنده سنگ‌ها سبب شکل‌گیری نوع مخروط‌های آتشفشانی می‌شود. ریزشی یا فرسایشی بودن دهانه و مخروط نیز با شدت و جنس سنگ و ترکیب‌های موجود در فوران، ارتباط دارند.
به‌طور کلی، پس از فوران آتشفشانی حجم زیادی از گازها از دهانه کوه آزاد می‌شوند. ترکیب گازهای مختلف و تشکیل گازهای آتشفشانی در عمق زمین اتفاق می‌افتد. گازهای اصلی در این فرآیند بخار آب، دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد هستند. بخار آب سمی نیست و رها شدن آن از دهانه آتشفشان تاثیر مثبتی بر چرخه آب و هوایی می‌گذارد.
دی اکسید کربن نیز با وجود آن که از گازهای گلخانه‌ای محسوب می‌شود و در گرم شدن زمین نقش دارد؛ اما با توجه به تعداد فوران آتشفشانها در سال، تاثیر محدودی در این فرآیند دارد؛ بنابراین خسارت قابل‌توجهی نخواهد داشت. بیشترین تاثیر در میان گازهای فورانی به دی اکسید گوگرد مربوط می‌شود. بارش باران اسیدی نیز به‌دلیل تولید اسید سولفوریک از دی اکسید گوگرد موجود در هوا پس از آتشفشان، اتفاق می‌افتد؛ البته در طول زمان این پدیده سبب خنک شدن کره زمین می‌شود.
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟