علائم بیش فعالی در کودکان

علائم بیش فعالی در کودکان را از این سایت دریافت کنید.

علائم بیش فعالی کودکان : پرتحرکی ،عدم تمرکز و بروز اعمال ناگهانی

علائم بیش فعالی در کودکان بالای و یا زیر 4 سال چیست؟چرا کودکان بیش فعال خستگی ناپذیرند ؟ برای بهبود علائم بیش فعالی در کودکان چه باید کرد؟رتالین برای بیش فعالی کودک

علائم بیش فعالی کودکان : پرتحرکی ،عدم تمرکز و بروز اعمال ناگهانی

خدمات/درمان اختلالات شایع در کودکان/علائم بیش فعالی کودکان : پرتحرکی ،عدم تمرکز و بروز اعمال ناگهانی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک مشکل رفتاری است که می‌تواند خفیف تا شدید باشد. ADHD یا همان بیش فعالی انواع مختلفی دارد، بسته به اینکه آیا عدم توجه (مشکلاتی در تمرکز) مسئله اصلی است یا بیش فعالی-تکانشگری (بسیار فعال بودن – مشکل در متمرکز ماندن).

کودکان مبتلا به اختلال توجه و بیش فعالی (ADHD)، بی‌قراری، تکانش گری و یا بی‌توجهی مداوم را از خود نشان می‌دهند. این ویژگی‌ها در بیش از یک محل و شرایط مشاهده می‌شوند- به طور مثال ، در مدرسه و در خانه. این علائم همچنین در بیش از یک فعالیت مشاهده می‌شوند – به طور مثال، در کارهای مدرسه و در روابط. آن‌ها در سطحی بالاتر از آنچه که متناسب با سن انتظار می‌روند رخ می‌دهند و باعث بروز اختلال و مشکلات چشمگیری در زندگی روزمره‌ی کودک می‌شوند.

برای برخی از کودکان، بیش فعالی می‌تواند مشکلات جدی را به وجود آورد، به خصوص اگر درمان آن به موقع و زود هنگام شروع نشده باشد. بنابراین در این خصوص، تشخیص زود هنگام بسیار مهم است. اگر درمان روانشناختی و حتی گاهی اوقات نیز دارویی آغاز شود، می‌تواند زندگی و آینده فرزند شما را تا حد زیادی بهبود بخشد.

به نظر می‌رسد از هر 20 کودک، یک کودک دچار اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) می‌باشد. این اختلال می‌تواند در عملکرد روزمره این کودکان تاثیرات مخرب زیادی داشته باشد طوری که در سنین مدرسه دچار اختلال یادگیری می‌شوند و در سنین بلوغ دچار افسردگی و آسیب‌های اجتماعی و در بزرگسالی نمی‌توانند جایگاه‌های مناسب شغلی را کسب کنند.سن طلایی تشخیص و درمان بیش فعالی 7-3 سالگی است و مراجعه زودهنگام به کلینیک‌های کاردرمانی تا حدود زیادی از درمان این کودکان توسط دارو جلوگیری می‌کند.از مراجعه به کاردرمانی ابایی نداشته باشید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت جهت درمان بیش فعالی در کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی روشا با شماره تلفن­های ۰۲۱۶۶۰۹۹۶۹۳ – ۰۹۱۰۶۶۴۶۱۹۵ تماس حاصل فرمایید.

علائم بیش فعالی کودکان

ویژگی‌های اصلي اختلال توجه و بیش فعالی شامل عدم توجه، بيش فعالي و تکانشگری و تحریک پذیری می‌باشد. این علائم در اوایل زندگی کودک ظاهر می‌شود. از آنجا که بسیاری از کودکان عادی ممکن است این علائم را البته در سطح پایین‌تر داشته باشند، یا علائم ممکن است در اثر اختلال دیگری ایجاد شود، باید تشخیص این اختلال در کودک توسط یک متخصص ماهر از طریق معاینه کامل و ارزیابی مناسب انجام شود.

علائم بیش فعالی در طی چند ماه متمادی ظاهر می‌شوند، که اغلب علائم تکانشگری و بیش فعالی پیش از علائم بی توجهی ظاهر می‌شوند، علائم نقص توجه ممکن است برای یک سال یا بیشتر پدیدار نشود. بسته به خواسته‌هایی که ممکن است شرایط برای خود کنترلی کودک ایجاد کند، ممکن است علائم مختلفی در شرایط مختلف ظاهر شود. کودکی که “نمی‌تواند آرام بنشیند” یا در غیر این صورت اختلال ایجاد می‌کند، اختلال او در مدرسه قابل توجه خواهد بود، البته ممکن است به اشتباه به عنوان یک کودک خیال‌باف و بدون توجه تلقی شود. کودک تکانشگری که قبل از فکر کردن، عمل می‌کند، ممکن است فقط دچار یک “مشکل در نظم و انضباط” تلقی شود، در حالی که کودکی که منفعل یا تنبل است ممکن است صرفاً بدون انگیزه تصور شود. با این حال، هر دو ممکن است انواع مختلفی از بیش فعالی را داشته باشند.

همه کودکان گاهی بی قرار هستند، بعضی اوقات بدون تفکر عمل می‌کنند، گاهی اوقات وقتشان را صرف خیال‌بافی می‌کنند. هنگامی که بیش فعالی، حواس پرتی، تمرکز ضعیف یا تحریک پذیری کودک بر روی عملکرد مدرسه، روابط اجتماعی با کودکان دیگر یا رفتار در خانه تأثیر بگذارد، ممکن است اختلال بیش فعالی در او دیده شود. اما از آنجا که علائم آن در شرایط و محیط‌های مختلف بسیار متفاوت است، تشخیص بیماری بیش فعالی آسان نیست. این امر به ویژه هنگامی که بی توجه بودن علامت اصلی است، بیشتر صدق می‌کند.

درمان انواع چرخش استخوان لگن و آسیب‌های احتمالی به دنبال آن

طبق جدیدترین نسخه کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV-TR)، سه الگوی رفتاری وجود دارد که نشان دهنده بیش فعالی است. مبتلایان به بیش فعالی و نقص توجه ممکن است علائم بی‌توجهی را به طور مداوم نشان دهند. آن‌ها ممکن است به مراتب بیشتر از سایر کودکان هم سن خود، الگویی از بیش فعالی و تکانشی داشته باشند. یا ممکن است هر سه نوع رفتار را نشان دهند. این بدان معنی است که سه زیر گروه از انواع بیش فعالی وجود دارد که توسط متخصصان شناخته شده‌اند. این زیرگروه‌ها عبارت‌اند از نوع بیش فعالی- غالباً تکانشگری (که فرد عدم توجه قابل توجهی را نشان نمی‌دهد)؛ نوع غالباً بی‌توجهی (که فرد رفتارهای بیش فعالی و تکانشگری قابل توجهی را از خود نشان نمی‌دهد) که گاهی اوقات ADD گفته می‌شود – یک اصطلاح قدیمی برای  طیف کلی این اختلال. و نوع ترکیبی آن (که فرد علائم بی‌توجهی و بیش فعالی-تکانشی را نشان می‌دهد)

بیش فعالی-تکانشی بودن 

به نظر می‌رسد کودکان بیش‌فعال همیشه “در حال حرکت” یا دائماً شلوغ و فعال هستند. آن‌ها به اطراف می‌چرخند و به هر چیزی که در دیدشان است دست می‌زنند یا  با آن بازی میکنند، یا بی وقفه صحبت می‌کنند. آرام نشستن بر روی میز غذا یا در حین درس در مدرسه یا گوش دادن داستان برای آن‌ها کار دشواری است . آن‌ها در صندلی خود وول می‌خورند و آرام ندارند یا در دور اتاق پرسه می‌زنند. یا ممکن است آن‌ها پاهای خود را مدام تکان دهند، به همه چیز دست بزنند، یا مدادشان را با سر و صدا روی میز بکوبند. نوجوانان یا بزرگ‌سالان دارای بیش فعالی ممکن است احساس بی‌قراری درونی کنند. آن‌ها اغلب گزارش می‌دهند که نیاز دارند به کاری مشغول بمانند و ممکن است سعی کنند چندین کار را به طور هم‌زمان انجام دهند.

به نظر می‌رسد کودکان تکانشگر قادر به جلوگیری از واکنش‌های فوری خود یا فکر کردن قبل از عمل نیستند. آن‌ها غالباً اظهارنظرهای نامناسبی را بی پروا از خود بروز می‌دهند، احساسات خود را بدون محدودیت ابراز می‌کنند و بدون توجه به عواقب بعدی رفتارشان عمل می‌کنند. بی‌تاب بودن و تکانشگری آن‌ها ممکن است منتظر ماندن برای چیزهایی که می‌خواهند یا صبر کردن برای رسیدن نوبتشان در بازی را برایشان دشوار سازد. آن‌ها ممکن است یک اسباب بازی را از کودکی دیگر به زور بگیرند یا وقتی ناراحت هستند، کسی را بزنند. حتی در هنگام نوجوانی یا بزرگ‌سالی، آن‌ها ممکن است به طرز بی‌قرار و تکانشگری تصمیم بگیرند کارهایی را انجام دهند که نتیجه‌ی فوری اما اندک دارند و نه اینکه درگیر فعالیت‌هایی شوند که ممکن است تلاش بیشتری نیاز داشته باشند اما در عین حال پاداش‌های بسیار بیشتری اما با تأخیر فراهم می‌کنند.

منبع : anjomanmaaref.com

بیش فعالی

می دانستید 8 تا 10 درصد کودکان در دنیا دارای اختلال بیش فعالی می باشند ؟ یعنی از هر 10 کودک یک نفر مبتلا به این اختلال می باشد. در جلوی مغز انسان ماده هورمونی به نام دفامین یا آدرنالین به اندازه کافی ترشح می شود که اگر میزان این…

بیش فعالی

می دانستید 8 تا 10 درصد کودکان در دنیا دارای اختلال بیش فعالی می باشند ؟ یعنی از هر 10 کودک یک نفر مبتلا به این اختلال می باشد.

در جلوی مغز انسان ماده هورمونی به نام دفامین یا آدرنالین به اندازه کافی ترشح می شود که اگر میزان این ماده در مغز کم ترشح شود اختلالی به نام بیش فعالی ایجاد می کند. بیش فعالی دارای علائمی است که ممکن است در هر انسانی به میزانی وجود داشته باشد اما زمانی این علائم خطرناک می شوند که موجب آسیب به روابط فرد با دیگران شوند. این اختلال مربوط به مشکل در به تکامل رسیدن سیستم عصبی می باشد که ممکن است تا بزرگسالی در فرد باقی بماند. اما معمولا میزان آن در بزرگسالی کاهش می یابد. در کودکان مبتلا به بیش فعالی شاهد واکنش هایی از فرد هستیم که در شرایط ناگهانی پیش می آیند. همچنین معمولا این افراد کار های خطرناکی انجام می دهند بدون اینکه به عواقب آن فکر کنند. با ما در این مقاله همراه باشید تا با علائم و کنترل این اختلال آشنا شوید.

علائم بیش فعالی

علائم بیش فعالی در صورتی خطرناک می شوند که مانع داشتن زندگی اجتماعی مناسب برای فرد باشند؛ اختلال بیش فعالی یا عدم تمرکز کودکانی هستند که دارای مشخصاتی به شرح ذیل می باشند:

پر انرژی هستند.

خسته نمی شوند و پر تحرک هستند.

نمی توانند لحظه ای بنشینند و این مشکل را در مدرسه دارند.

عدم تمرکز و توجهی به درس ندارد.

در کلاس درس به معلم گوش نمی دهند و باعث ایجاد سر و صدای زیاد می شوند.

مشکل در ارتباط با سایرین

لجبازی کردن اختلال در خواب

انواع بیش فعالی

بیش فعالی معمولا دارای سه نوع می باشد:

بیش فعالی بی توجه

در این نوع از اختلال فرد معمولا در هنگام انجام کار ها با کوچکترین اتفاق دچار اختلال می شود و نمی تواند کار خود را به پایان برساند. در این افراد معمولا انجام کار ها طبق برنامه از پیش تعیین شده دشوار بوده و انجام قوانین به شدت موجب آزاذ آن ها می شود.

بیش فعالی تکانشی

در این نوع از بیش فعالی کودک نمی تواند در جای خود بشیند و معمولا زیاد حرف می زند. این افراد به سختی می توانند در صف های نوبت بایستند و همچنین این که صبر کنند تا صحبت دیگران به اتمام برسد تا خودشان صحبت کنند کار سختی است و معمولا میان حرف دیگران صحبت می کنند. این کودکان معمولا در جای خود تکان های زیادی می خورند و نمی توانند بی حرکت باشند بنابراین مشاهده زخم و جراحت در این کودکان بیشتر قابل مشاهده است.

بیش فعالی ترکیبی

در این نوع از بیش فعالی علائم گفته شده در هر دو نوع بالا در فرد وجود دارند و موجب مشکلاتی در زندگی او خواهند شد.

از کجا بفهمیم کودک بیش فعالی دارد؟

اغلب والدین تصور می کنند هر کودکی که پرتحرک و شلوغ می باشد، بیش فعال است. در صورتی که اینطور نیست؛ مشخصه اصلی این اختلال عدم تمرکز می باشد به صورتی که اختلال در عملکرد کودک ایجاد شود. عملکرد ممکن است ناتوانی در ارتباط با همکلاسان و معلم باشد یا ناتوانی در یادگیری باشد.

در صورت داشتن علائم ذکر شده لازم است به یک روانشناس مراجعه کنید زیرا در برخی از افراد نشانه های بالا می توانند به دلیل اختلالات دیگری مانند افسردگی، اضطراب و … باشند.

برای تشخیص این اختلال لازم است که خانواده و خود کودک به روانشناس برای پی بردن به علائم کمک کنند.

سن تشخیص بیش فعالی

معمولا تشخیص بیش فعالی در سنین کمتر از 7 سالگی برای والدین مشکل است. البته در سن یک سالگی برخی از کودکان بیش فعال را می توان شناسایی کرد. این کودکان زیاد گریه می کنند، به درستی نمی خوابند.

این اختلال در صورتی که در سنین پایین تشخیص داده نشود می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد و سبب مشکلاتی در روابط اجتماعی و کاری شود. بیشتر در بزرگسالان این اختلال به صورت بی قراری در طی روز خود را نشان می دهد.

علت بیش فعالی

علت های زیادی را می توان برای این اختلال برشمرد اما مهم ترین علت آن ژنتیک است که 65 تا 50 درصد موارد را تشکیل می دهد. این اختلال ممکن است از خانواده به ارث برسد همچنین ابتلا به اختلالاتی مانند اضطراب و افسردگی و … در خود فرد یا والدین می تواند عامل ابتلا به بیش فعالی شود. بسیاری از افراد تصور می کنند مصرف قند و شکلات و عوامل محیطی می توانند باعث این اختلال شوند این در حالی است که روانشناسان این موضوع را رد می کنند فقط برخی اعتقاد دارند موارد ذکر شده می توانند سبب تشدید بیش فعالی شوند.

سایر علت های این اختلال شامل موارد ذیل می باشد:

سیگار کشیدن و مصرف مشروبات الکلی مادر در دوران بارداری

استرس و اضطراب شدید در دوران بارداری

زایمان زودرس و وزن کم نوزاد

زندگی در هوای آلوده و سرب دار

تغذیه نامناسب در دوران بارداری

مشکلات دوران بارداری از جمله مسمومیت و خونریزی

بیماری ها و ضربه های شدید مغزی در بعد از بارداری

آیا رفتار والدین در ایجاد بیش فعالی تاثیر دارد؟

برخی افراد تصور می کنند رفتار والدین باعث بروز بیش فعالی می شود در صورتی که صحیح نیست ولی عواملی که توضیح دادیم می تواند در ایجاد این اختلال موثر باشد. ولی والدین می توانند در تشدید یا بهبود این اختلال موثر باشند. به همین دلیل باید والدین آموزش های لازم را دربرخورد با کودکان ببینند. در صورتی که مشکوک به این اختلال در فرزند خود هستید به روانپزشک مراجعه کنید.

مدیریت بیش فعالی

با اینکه دارودرمانی و مراجعه به روانشناس عوامل موثری در کنترل این اختلال هستند، اما ایجاد یک شرایط مناسب برای زندگی نیز می تواند تاثیر داشته باشد. بنابراین رعایت نکات زیر می تواند علائم بیش فعالی را در کودک شما کاهش دهد:

مصرف غذا های سالم مانند میوه و سبزی ها و مصرف پروتئین های کم چرب

کلاس های ورزشی همراه با فعالیت زیاد که باعث تخلیه انرژی کودک می شوند.

به طور محدود و برنامه ریزی شده اجازه تماشای تلوزیون یا وسایل الکترونیکی داشته باشند.

داشتن برنامه ی خواب درست

درمان بیش فعالی

همان طور که گفتیم این اختلال به دلیل کمبود ماده ای هورمونی در مغز ایجاد می شود درمان اصلی برای نوع متوسط و شدید، دارو می باشد. این دارو را باید روانپزشک باید تجویز کند. البته دارو به تنهایی در حل این مشکل موثر نبوده و لازم است همراه با آن رفتار درمانی هم انجام شود. به همین دلیل مراجعه به بهترین روانشناس و روانپزشک می تواند عاملی مهم در درمان به شمار آید.

منبع : www.dr-zakeri.com